طلوع

تو از خورشید ها آمده ای

از سپیده دم ها آمده ای

تو از اینه ها و ابریشم ها آمده ای

در خلئی که نه خدا بود و نه آتشنگاه

نگاه و اعتماد ترا به دعائی نومیدوار طلب کرده بودم

جریانی جدید

در فاصله دو مرگ

در تهی میان دو تنهائی

شادی تو بی رحم است و بزرگوار

،نفست در دست های خالی من ترانه و سبزی است

من برمی خیزم

چراغی در دست

چراغی در دلم

زنگار روحم را صیقل می زنم

اینه ئی برابر اینه ات می گذارم

تا از توابدیتی بسازم

مدت ها بود كه دنبالش مي گشتم